|
Bijna twee jaar heb ik gezocht naar bijzonder handwerk uit en vlak na de Tweede Wereldoorlog
(1940-1945) voor de speciale uitgave van Handwerken zonder Grenzen (april-mei 2005, 60 jaar bevrijding).
Tijdens deze zoektocht heb ik vele mensen gesproken met bijzondere verhalen, die een diepe indruk op
mij hebben gemaakt.
Ik wilde deze periode op een passende manier afsluiten; en wel met een handwerk.
Het werd een geborduurde boerenzakdoek, ge�nspireerd op de zakdoeken die in Kamp Vught zijn geborduurd.
(foto 1)
Het borduren in kampen en gevangenissen bleek een belangrijk redmiddel te zijn, zoals Henriette Roosenburg in haar boek "En de muren vielen om" schrijft.
De geborduurde zakdoek droegen de vrouwen altijd bij zich, zodat die niet verloren kon gaan. Het
symboliseerde de verbondenheid met elkaar. De vrouwen lieten vrienden en vriendinnen hun naam op de zakdoek schrijven. Vervolgens moest het borduren stiekem gedaan worden. Een aantal van deze zakdoeken is bewaard
gebleven en onder andere te zien in het Vughts Historisch Museum in Vught
Op mijn herinneringszakdoek wilde ik de namen borduren van alle personen met wie ik gesproken had en verder
diegene die aan een artikel hadden meegewerkt.
Ik stuurde ze een brief met het verzoek om hun naam, geschreven op een velletje papier, terug te sturen naar
mij. (foto 2)
Tevens kocht ik transferpapier (overdrukpapier) om deze namen over te kunnen brengen op de zakdoek.
(foto 4-5-6)
Ik borduurde met twee DMC-draadjes in de kleur blanc, waarbij ik gebruik maakte van de steelsteek. Allereerst werden in de vier hoeken de Hollandse Maagd met de vrijheidshoed op een speer geborduurd. (foto 3)
Zij staat symbool voor de vrijheid en we zien haar regelmatig afgebeeld op de merklappen.
Hierna volgden alle namen en op de onderste rand de afsluitende tekst. (foto 7-8-9)
Voor de gevangenen was de geborduurde zakdoek een dierbaar bezit. Ik kan niet anders zeggen dan dat dit ook
voor mij geldt!
|
|
Terug
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|